Muzeum Państwowe w Amsterdamie – po niderlandzku Rijksmuseum, istnieje od ponad dwustu lat. Często używa przydomku ‘ Muzeum Niderlandów’ i rzeczywiście jest to najciekawsze I najbogatsze jeśli chodzi o kolekcję muzeum w tym kraju, ale też z całą pewnością jedno z najlepszych muzeów na świecie.

Muzeum było otwarte od 1800 roku jako Narodowa Galeria Sztuki – Nationale Kunstgallerij, przenoszona kilka razy zanim dekretem Ludwika Bonaparte, Króla Holandii i brata Napoleona w 1808 roku zostało ustanowione w Amsterdamie i nazwane Muzeum Królewskie. W 1815 roku Król Niderlandów nadał mu jego obecne imię a w 1885 muzeum wprowadziło się do pięknego budynku zbudowanego w stylu neorenesansowym. Jego architektem był katolik, sprowadzony do stolicy z południa kraju, autor szeregu budynków w kraju Petrus albo Pierre J.H. Cuypers. Był to pierwszy architekt w nowoczesnej Holandii, który poszukiwał stylu narodowego. Jego autorstwa jest też budynek Centraal Station – kolejowej stacji Centralnego Amsterdamu. W swoich projektach używał Cuypers elementów gotyckich, wyraźnie pod wpływem francuskim. Budynek ten przez pomieszanie stylów, zafascynowanie historią, gotykiem i renesansem oraz dążenie do lekkości, ma wiele wspólnego z budynkami w Krakowie z końca 19-tego wieku.

Zbiory

Obok takich arcydzieł Rembrandta jak „Straż nocna” czy jego niewielki autoportret młodzieńczy ze sztalugami, muzeum posiada niezrównaną kolekcję malarstwa holenderskiego z nazwiskami takimi jak Vermeer, który w ciągu całego życia namalował zaledwie trzydzieści kilka obrazów, Ferdinand Bol, Frans Hals, Pieter de Hooch, Gabriel Metsu i Jan Steen. Muzeum ma jednak w swoich zbiorach szereg wspaniałych innych kolekcji jak malarstwo 19-to wieczne, Sztuka Azji, kultura materialna Niderlandów w okresie tzw. złotego stulecia ze wspaniałymi domkami dla lalek, świetną kolekcją mebli, porcelany, fajansów delfickich, sreber, wspaniałą kolekcję grafik, rysunków i bogatą kolekcję klasycznej fotografiki.

Źródło

Polecamy także książkę Zbigniewa Herberta pt. Martwa natura z wędzidłem z  1993 roku. Traktuje ona o złotym okresie kultury holenderskiej. Tytuł pochodzi od obrazu Johannesa Torrentiusa z 1614 roku. Wraz z każdą stroną możemy zagłębić się w tajniki malarstwa niderlandzkiego: symboliki, warsztatu, dnia codziennego malarzy.  Polecamy!