Hagia Sopha została zbudowana po to by oszałamiać, i udowadniać, że ktoś, kto stworzył takie dzieło musiał zrobić przy wsparciu Boga. Długo od zbudowania była największym kościołem na świecie. Podziw budzi nie tylko ogromna bryła świątyni ale także jej dekoracje w środku. Barwne mozaiki, z dużym udziałem złota przepięknie odbijają światło. Zapraszamy na spacer po Hagia Sophia, świątyni zbudowanej na pograniczu wschodu i zachodu. Na zawsze pozostanie w centrum zainteresowania i polityki!

Stronę muzeum znajdziesz TU

Burzliwe dzieje kościoła Hagia Sophia w Stambule (niegdysiejszym Konstantynopolu) są odzwierciedleniem przemian politycznych i wyznaniowych, jakie zachodziły na terenach dawnego Cesarstwa Bizantyjskiego. Kościół, wzniesiony jako miejsce liturgii kościoła wschodniego, w XV stuleciu, po zdobyciu Konstantynopola przez Turków, został zamieniony w meczet, a w 1934 roku, po przejęciu władzy przez Mustafę Kemala Atatürka i proklamowaniu republiki, stał się muzeum. Świątynia została ufundowana przez cesarza Justyniana I Wielkiego (panował w latach 527–565), a w obecnym kształcie wybudowana została w latach 532–537 przez wybitnych architektów-matematyków Anthemiosa z Tralles i Izydora z Miletu. Hagia Sophia, kościół poświęcony Mądrości Bożej, była najważniejszą świątynią Cesarstwa Bizantyjskiego, katedrą patriarchy i miejscem koronacji cesarzy. Pod względem architektonicznym uznawana jest za rozwiązanie wyjątkowe, śmiałe i nowatorskie, nie dające wpisać się w ramy znanych typów budowli.

Na poziomie rozplanowania Hagia Sophia łączy w sobie cechy bazyliki – podłużnej budowli założonej na planie prostokąta lub krzyża łacińskiego – i budowli centralnej –  założonej na planie koła, wieloliścia bądź wieloboku. Typ bazylikowy jest charakterystyczny dla architektury chrześcijańskiej kręgu łacińskiego, typ centralny szczególnie często wykorzystywany był w kręgu greckiego chrześcijaństwa.