Szanghaj – niegdyś zwany Paryżem Wschodu, Królową Orientu i Azjatycką Prostytutką – to miasto, które przekracza wszelkie wyobrażenia. Jedno z największych na świecie, najludniejsze w najludniejszym państwie, gigantyczne centrum gospodarcze i finansowe, najważniejszy węzeł komunikacyjny Republiki Ludowej, niemal najdłuższe na świecie metro, przewożące najwięcej pasażerów, rozświetlona tysiącami neonów metropolia, symbolizująca spełnienie marzeń Państwa Środka o potędze, bogactwie i nowoczesności… W finansowej dzielnicy Pudong, chińskim Wall Street, w przyprawiającym o zawrót głowy tempie rosną wieżowce ścigające się o tytuł najwyższego budynku na świecie. Jeszcze zaledwie 20 lat temu żaden z nich nie przekraczał 150 m wysokości – dziś wznosi się tu ponad trzysta drapaczy chmur.

Wizytówką miasta jest Perła Orientu, czyli czwarta pod względem wysokości wieża telewizyjna świata, najciekawiej przedstawiająca się z położonego na prawym brzegu rzeki Bundu – nabrzeżnej promenady, przy której swe fasady dumnie prezentują reprezentacyjne budynki pamiętające jeszcze czasy kolonialne. Każdego ranka gromadzą się tu mieszkańcy Szanghaju, aby w pierwszych promieniach słońca poćwiczyć wspólnie tai chi. Na zakupoholików zastawiają pułapki ekskluzywne sklepy przy Nanjing Road, kuszące tysiącami świateł i wystawami pełnymi towarów z najwyższej półki. Jednak Szanghaj to nie tylko chłodna elegancja stali i szkła oraz przepych najdroższych butików. To także labirynt wąskich uliczek Koncesji Francuskiej, pachnące drzewem sandałowym buddyjskie świątynie, soczysta zieleń dzielnie walczących ze smogiem miejskich ogrodów, tradycyjne domy w stylu shikumen, zapach zielonych liści parzonych w najstarszej w Chinach herbaciarni… Bogata przeszłość i pełna nadziei przyszłość, zaskakujące kontrasty i fascynujące historie – Szanghaj to studnia bez dna, z której nieustannie czerpać można nowe wrażenia.

Miłego zwiedzania i miłej niedzieli.