Kulturalny Tandem

Tandem zakładał stworzenie projektów artystycznych w duetach międzypokoleniowych, które miały odpowiadać na ważne dla uczestników problemy społeczne. Wszystkie tandemy pracowały pod opieką czterech artystek. W ramach projektu odbyły się warsztaty uczenia (d)o starości oraz zajęcia wzmacniające kreatywność.

Artystki zaproszone do projektu:

PAMELA BOŻEK – artystka i aktywistka na rzecz praw człowieka, feministka, założycielka marki i kolektywu Notesy z Łukowa wraz z Zairą Avtaevą, Zaliną Tavgereevą, Lianą Borczaszvilli, Makką Visengereevą, Khavą Bashanovą, Ajną Malcagovą; wydawczyni i redaktorka magazynu “Wiza-Vis”; razem z Alą Savashevich i Iwoną Ogrodzką tworzy nieformalną grupę Bezgraniczna Pomoc, zajmującą się organizacją charytatywnych aukcji sztuki współczesnej wspierających osoby z doświadczeniem migranckim i uchodźczym w Polsce; absolwentka i doktorantka ASP w Krakowie. W ramach praktyki artystycznej zajmuje się działaniami postartystycznymi, opieką i charytatywnością.

BARBARA GRYKA – młoda artystka ze wsi Końskowola, urodzona w kwietniu 1992 r. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Sztuki Mediów. W 2019 roku uzyskała dyplom w Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki. W swojej praktyce zajmuje się działaniami performatywnymi. Pracuje z ludźmi, nie koniecznie tymi którzy zajmują się sztuką. Nauczyła się tego od mamy Beaty. Jej ulubionym zajęciem jest rozmawianie, lubi też podglądać innych ludzi, ich zachowania, styl życia.

W projekcie Architektura od Środka, odwiedzała swoich sąsiadów na dzielnicy LSM w Lublinie pukając do ich drzwi i prosząc o rozmowę. Ma w planach dalsze odwiedzanie modernistycznych polskich blokowisk. W Tańcu Motocykli, przewodziła grupie mężczyzn na motocyklach tańczących lubelski taniec ludowy.

ELŻBIETA HOŁOWEŃKO – artystka wszechstronna, społeczniczka, seniorka aktywistka, związana ze środowiskami feministycznymi. W 2018 nominowana do nagrody Superbohaterka Wysokich Obcasów. W Warszawie ukończyła Akademię Sztuk Pięknych Wydział Grafiki (1977). Od 2000 roku ponownie mieszka i pracuje w Warszawie zajmując się malarstwem sztalugowym i ściennym. Tworzy “Zielniki”, cykle portretów i aniołów, maluje meble. Twórczyni cyklu obrazów na betonie dotyczących przemocy w rodzinie pt. „Współuzależniona Miłość” (2007). Prowadziła warsztaty z art-recyklingu dla seniorek/seniorów, dzieci jak też dla niewidomych i niedowidzących. Obecnie uczy malarstwa (indywidualnie) i rysunku (warsztaty dla seniorek i seniorów w Warsztacie Warszawskim i Galerii Metamorfozy, których uwieńczeniem były trzy wystawy: „Po co nam ta Złota Jesień”, „Kolaże pandemiczne” i „Drzewa Życia”). Otrzymała II nagrodę za prace z cyklu „Zielniki” na Ogólnopolskim Festiwalu Miniatury w Centrum Sztuki w Bytomiu (1994). Wraz z Wisławą Szymborską wydała plastyczno-poetycką książkę „Zielniki” – nagroda Książki Roku na Wrocławskich Promocjach Dobrych Książek 2003. Członkini ZPAP – Oddział Warszawa oraz Klubu Seniorek i Seniorów Nowoczesnych. Miłośniczka ludzi i ich działań artystycznych, kocha sztukę ludową i zespół Same Suki. Ulubione instrumenty: skrzypce, suka biłgorajska, złóbcoki, rebab, flet. Uważa, że bez twórczości nie da się żyć, a życie wciąż otwiera przed nami nieustanne możliwości działania.

PAULINA PANKIEWICZ – urodziła się w 1980 r. Studiowała Malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i obroniła rozprawę doktorską na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Zajmuje się działaniami performatywnymi, rysunkiem, kolażem, video, realizuje projekty site-specific. Współpracuje z architektami, muzykami, sportowcami. Biega długodystansowo. Od 9 lat jest przewodniczką biegową dorosłych niewidzących biegaczy długodystansowych. Często wchodzi w dialog ze strukturami przestrzennymi miasta, bada je, obserwuje, opisuje. Równie mocną inspirację znajduje w naturze. Te dwa tematy przewijają się w jej twórczości. Eksploruje je w kontekście przestrzeni, czasu i ruchu.