Tancerze
Sławomir Greś, Noah Hellwig, Matilda Larsson, Valerie Lauer, Alberto Arcos, Aleksandra Pawluczuk, Joanna Lichorowicz-Greś

Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej
Kierownik Zespołu Wokalnego |Krzysztof Kusiel-Moroz

Orkiestra Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

Asystent ds. choreografii | Adrian Navarro
Asystent ds. reżyserii | Veronica Bolognani
II scenograf | Katarzyna Gabrat-Szymańska
Konsultacje językowe | Dorota Całek

Dyrygent
Benjamin Bayl

Liczne nagrody oraz telewizyjna realizacja przyciągająca przed ekrany rekordową publiczność, to dowód, że mamy do czynienia z inscenizacją niezwykłą. „Armide” Jeana-Baptiste Lully’ego została zrealizowana przy współpracy Tygodnia Muzyki Dawnej w Innsbrucku, Muzycznego Festiwalu Sanssouci w Poczdamie oraz Centrum Muzyki Barokowej w Wersalu. Okazał się jednym z najważniejszych wydarzeń sezonu artystycznego 2017/2018 na operowej mapie nie tylko Polski, lecz również Europy.

Jeśli mierzyć sukces liczbą laurów, które wręcz obsypały „Armide”, to można wręcz mówić o fenomenie. Na pierwszy plan wysuwa się nagroda im. Giuseppe Di Stefano, często nazywana „Operowym Oscarem”, wręczona Alicji Węgorzewskiej-Whiskerd i Warszawskiej Operze Kameralnej w Taorminie na Sycylii. Równie znamienne są tytuły „Olśnienia Roku 2017” przyznawane przez krytyków teatralnych, które trafiły do kreującej tytułową rolę Marceliny Beucher oraz Dedy Cristiny Colonny za najlepszą choreografię.

Inscenizacja opery „Armide” w Warszawskiej Operze Kameralnej była polską prapremierą. Miała miejsce 5 listopada 2017 roku, dokładnie 332 lata po pierwotnym wystawieniu na dworze Ludwika XIV. Wyjątkowości tej inscenizacji dodaje fakt, że została ona utrzymana w duchu i stylu pierwotnej prezentacji, co zauważył Piotr Krzyżanowski (austriaart.pl):

Inscenizacja arcydzieła francuskiego baroku jest identyczna, jak ta z XVII wieku. To dziś rzadkość. Współcześni reżyserzy operowi próbują, czasem na siłę, uwspółcześnić dawne dramatyczne dzieła muzyczne. Raz im to wychodzi, raz nie. Rzadko zaś mamy do czynienia z rzeczywistą rekonstrukcją, a nie tak modną dziś dekonstrukcją dzieła. Tym razem w Warszawskiej Operze Kameralnej postawiono na wierność interpretacyjną, zarówno muzyczną, jak i sceniczną. A wszystko dzięki światowej sławie choreografowi i znawczyni muzyki barokowej Dedy Cristiny Colonny. To ona wraz ze scenografem i kostiumografem Francesco Vitalim przeniosła nas w dworski świat Ludwika XIV.