UWAGA! Spektakl dla widzów dorosłych !!!

W czasie trwania spektaklu dwukrotnie będą użyte krótkotrwałe światła stroboskopowe.

Teatr Warszawskiej Opery Kameralnej

Wolfgang Amadeusz Mozart

Don Giovanni

 Il dissoluto punito, ossia Il Don Giovanni

Opera w dwóch aktach, recytatywy w języku polskim w przekładzie Stanisława Barańczaka

Kierownictwo muzyczne | Tadeusz Kozłowski
Inscenizacja i reżyseria | Michał Znaniecki
Scenografia | Rafał Olbiński, Luigi Scoglio
Kostiumy | Michał Znaniecki
Choreografia | Inga Pilchowska
Reżyseria światła | Dawid Karolak
Multimedia | Karolina Jacewicz

Obsada

Don Giovanni | Łukasz Klimczak
Leporello | Adam Zaremba
Donna Anna | Joanna Moskowicz
Donna Elwira | TBA
Zerlina | Aleksandra Borkiewicz-Cłapińska
Don Ottavio | Aleksander Kunach
Masetto | Dawid Biwo
Commendatore | Remigiusz Łukomski

Tancerze

Katarzyna Reisch, Anna Reisch, Karolina Banaszek, Joanna Kierzkowska, Zyta Bujacz-Dziel,  Natalia Jóźwiak

Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej

Kierownik Zespołu Wokalnego  | Krzysztof Kusiel-Moroz

Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense (MACV)

Dyrygent | Adam Banaszak

Czas trwania

akt I | 95 min, przerwa | 20 min, akt II | 80 min

Muzyki „Don Giovanniego” nie można zapomnieć. Od pierwszej chwili, od groźnego uderzenia andante w d-moll (uwertura), i dalej tanecznego allegro D-dur, i dalej… Idealny początek dramma giocoso, wesołego dramatu (!), z którego nikt jak on, Mozart, nie wycisnął pełni. Tak genialnej i doskonałej. Pełno tu tajemnic i pytań. Do czego tak naprawdę doszło między Donną Anną a Don Giovannim? Czy Anna, Don Ottavio (a także Donna Elwira), są w stanie zabić? Czy rzeczywiście w katalogu kochanka znajdziemy 2065 imion, nazwisk, adresów? Dlaczego Zerlina prosi Masetta, żeby ją bił? Kim jest pokojówka Elwiry? Jaką rolę w tym wszystkim pełni Leporello (narrator, przyjaciel, maska, alter ego, lustro)? I po ludzku: czym jest miłość („Don Juan zabija miłość” – pisał Shaw), wolność („Viva la liberta”), śmierć?

I najważniejsze: kim jest Don Giovanni? Albo raczej: kim jest Komandor? Mnożenie pytań. Pisał Michał Bristiger: „Zostało popełnione zabójstwo (nowy to w historii opery moment dramaturgiczny!). A jest to wydarzenie »graniczne«, to znaczy zawiera w sobie absolutną nieodwołalność. Opera opowiada o tej nieodwołalności, o nieuchronności objęcia Don Giovanniego przez siłę spoza codziennego świata, bez względu na to, w jaki sposób zwiąże się ona z karą”. A więc zabójstwo, zbrodnia, nieuchronność, kara. Może potępienie, piekło. Oto nowy początek dramma giocoso, komedii ludzkiej, w której nie ma się z czego śmiać.