Najlepszą formą oczyszczenia jest płacz.
Kiedy czujemy ogrom emocji, gromadzimy je gdzieś wewnątrz siebie i nie chcemy dzielić się nimi.
Czujecie bezsilność? Nie bójcie się wyrzucić jej z siebie!
Najlepszą formą oczyszczenia jest płacz. To właśnie do niego zachęcają artystki.

Punktem zapalnym do powstania Have a Good Cry były kontrowersyjne słowa rzeczniczki Ministerstwa Sprawiedliwości o pomieszczeniu, w którym kobieta, u której wykryto śmiertelną wadę płodu, mogłaby sobie popłakać.

Po kilku miesiącach protestów przeciwko wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji, takie słowa zrozumiałyśmy jako następujący komunikat: państwo zmusi kobiety do rodzenia, ale zaoferuje im specjalne pomieszczenie, w którym będą mogły się wypłakać. Ktoś z Internautów natychmiast zapytał, czy nie jest tak, że cała Polska to jeden wielki pokój do płakania. Autorki spektaklu zaczęły zastanawiać się, jak wyobrażamy sobie takie pomieszczenie. Stworzyły więc przestrzeń wspólną, która może stać się miejscem oczyszczenia, wsparcia, uwolnienia albo bycia razem przez krótką chwilę i bez żadnego przymusu.

„Autorki Have a good cry nie szydzą z płaczu. W gruncie rzeczy nawet do niego zachęcają, traktując wypłakiwanie się jako gest troski o samą siebie, a może nawet – subwersywną metodę manifestowania niezgody na bezsilność, do której obóz rządzący próbuje doprowadzić protestujące osoby, grając z nimi w aborcyjnego kotka i myszkę.”
– Julia Niedziejko dla czaskultury.pl

Reżyseria: Magda Szpecht
Wykonanie: Lena Schimscheiner, Weronika Pelczyńska
Muzyka: Krzysztof Kaliski
Zdjęcia wykorzystane w spektaklu: Monika Stolarska
Produkcja: Scena Robocza
Premiera: 8.062021