Róża Luksemburg jest po Marii Skłodowskiej-Curie najbardziej znaną na świecie Polką. Ikoną pacyfizmu, internacjonalizmu i demokratycznego socjalizmu. W Polsce niemal każdy kojarzy jej nazwisko, ale niewielu wie, kim była naprawdę.

Ostatnie lata XIX wieku. Po studiach w Zurychu Róża przeprowadza się do Berlina, gdzie bije serce ówczesnej socjaldemokracji. Jest młodą kobietą, Żydówką i osobą z niepełnosprawnością. Ale już kilka lat później stanie się jedną z głównych postaci największej na świecie partii socjalistycznej. Wszechstronnie wykształcona i uzdolniona retorycznie, nie obawia się krytykować tych, którzy wygodnie rozparli się w fotelach działaczy partyjnych i związkowych i nie dążą do rewolucyjnej zmiany.

Z burzliwej biografii Róży wyłania się portret osoby „myślącej w poprzek”, która nie pasowała ani do tradycyjnej żydowskiej rodziny, ani do ról społecznych wyznaczanych ówcześnie kobietom, ani do sztywnych ram ideologii. Która przekraczała wszelkie bariery w dążeniu do emancypacji i zabiegała o zniesienie tych barier dla innych. Cała jej działalność wynikała z głęboko zakorzenionego poczucia sprawiedliwości, z wyczulenia na wszelkie formy opresji, dyskryminacji, wyzysku, na cudze cierpienie – nie tylko ludzkie, ale i zwierzęce.

W życiu Róży jest wszystko, czego można oczekiwać od porywającej opowieści: szlachetne pobudki i czarne charaktery, konflikt i wspólna sprawa, wielka historia, miłość i śmierć – i tajemnica.

Weronika Kostyrko (ur. 1962) – dziennikarka i pisarka. Studiowała germanistykę, niderlandystykę oraz historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od roku 1991 związana z „Gazetą Wyborczą”, dla której przez dwadzieścia lat pracowała jako redaktorka, reporterka sejmowa, korespondentka w Berlinie i redaktorka naczelna „Wysokich Obcasów”. W latach 2012–2016 kierowała portalem Culture.pl tworzonym przez Instytut Adama Mickiewicza.

W roku 2019 ukazała się jej pierwsza książka Tancerka i Zagłada. Historia Poli Nireńskiej za którą otrzymała nominację do Nagrody Literackiej „Nike”.

Monumentalna biografia fascynującej kobiety, której ślady w Polsce w ostatnich latach wytrwale zacierano. Jedna z pierwszych Polek z doktoratem, poliglotka, wybitna publicystka i intelektualistka, działaczka lewicy. Przeciwniczka Lenina i dyktatury komunistów. Prawica przyprawiła jej gębę przeciwniczki niepodległości Polski. Jak było naprawdę, przeczytacie w tej książce.

dr hab. Adam Leszczyński, historyk

Weronika Kostyrko stworzyła książkę wspaniałą. Róża Luksemburg staje się w niej wreszcie postacią z krwi i kości. Kimś, kogo możemy zrozumieć i – w efekcie – podziwiać. Akcja toczy się wartko, a w tle – narodziny ruchu robotniczego i europejskiej socjaldemokracji, spory o polskość i polską niepodległość. Wszystko doskonale udokumentowane, a jednak podane jak w najlepszej powieści.

Magdalena Biejat, polityczka

Dzięki tej książce Róża Luksemburg wraca z wygnania z polskiej pamięci historycznej. Weronika Kostyrko zdejmuje ze swojej bohaterki szkodliwe i nieprawdziwe emblematy, choć nie wchodzi w rolę jej adwokatki, po prostu pozwala Róży być sobą: przede wszystkim rewolucjonistką. Ważna, solidna i inspirująca książka.

Joanna Kuciel-Frydryszak, dziennikarka i pisarka

Trzeba było ponad stu lat od śmierci Róży Luksemburg, żeby przeczytać jej odkłamaną, pozbawioną „ideozy” biografię. Weronika Kostyrko prostuje liczne błędy nawarstwione w trakcie budowania jej czarnej bądź czerwonej legendy i skrupulatnie śledzi drogę od narodzin w Zamościu do tragicznej śmierci w Berlinie na tle szerokiej panoramy stosunków społecznych i politycznych w carskim imperium, na terenie Szwajcarii, Francji i Niemiec. Odkrywamy osobę wybitnie inteligentną, wytrwałą rewolucjonistkę o sprecyzowanych i niezależnych poglądach. Ale też ciepłą i wrażliwą kobietę.

Anda Rottenberg, historyczka sztuki