festiwal mozartowskikulturaMozartmuzykaoperasenior 60+senior w WarszawiespektaklsztukateatrWarszawa

Wszyscy

Kultura

„Uprowadzenie z seraju” / W. A. Mozart

maj

sobota, godz. 19:00 - 21:30

Warszawa,

Warszawska Opera Kameralna Al. Solidarności 76b

Bilet: 080.100 zł

Organizator	Strona organizatora	Znajdź go na:
Warszawska Opera Kameralna	https://operakameralna.pl/event/uprowadzenie-z-seraju-w-a-mozart-5/	Strona organizatora w serwisie Facebook Strona organizatora w serwisie Instagram Strona organizatora w serwisie YouTube

„Uprowadzenie z seraju” / W. A. Mozart

Singspiel w trzech aktach, w oryginalnej niemieckiej wersji językowej z dialogami w języku polskim

Kompozytor | Wolfgang Amadeus Mozart
Libretto | Johann Gottlieb Stephanie der Jüngere
Premiera | 20 kwietnia 2018 r.

REALIZATORZY:

OBSADA:

Konstanze – Joanna Moskowicz
Belmonte – Jacek Szponarski
Pedrillo – Bartosz Nowak
Blonde – Paulina Horajska
Osmin – Dariusz Górski
Selim – Maciej Miecznikowski

Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej
Kierownik: Krzysztof Kusiel-Moroz

Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej
Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

Aleksander Słojewski – mistrz ceremonii
Mariusz Karpiński – mim
Radosław Kamieniarz – stary skrzypek
Katarzyna Reisch – taniec
Liliana Rogowska-Tylman, Gabriel Zorzano-Chmielewski – dzieci

DYRYGENT
Marcin Sompoliński

O miłość trzeba walczyć

W złożonym labiryncie spektaklu szanowny widz zobaczy nie tylko zajmującą wesołą historię przygód młodych zakochanych osób w bajecznie nieprzewidywalnej Turcji XVIII stulecia, ale i liryczną opowieść i nieprostych relacjach Wolfganga Amadeusza Mozarta i jego żony Konstancji. Dzieło jest o miłości, o tym, że trzeba o nią walczyć. Miłość należy zdobyć, a potem ją utrzymać. Belmonte trafia do obcego kraju z powodu miłości i cierpi ogromnie z powodu miłości, a potem przezwycięża wszystko dzięki miłości. W naszym spektaklu są równoległe dwa wątki: komiczna fabuła i dramatyczna linia życia Mozarta. To nie przypadek, że główna bohaterka ma na imię Konstancja, tak jak żona kompozytora. Urzekł mnie polski teatr. Nie zabiegam i nie planuję swoich prac, po prostu Bóg tak mnie prowadzi. Dzięki temu na swojej drodze życiowej poznałem Warszawską Operę Kameralną i powróciłem do swojej dawnej idei. Śmiech w operze to wielce skomplikowana sprawa, a ja chciałbym, aby te dwa przeciwstawne sobie bieguny – komiczny i dramatyczny – były przedstawione w sposób interesujący dla widza. Ja z natury jestem bardzo ciekawski i w tym przypominam małpę. Z tego powodu reżyserowałem Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego oraz Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego we Wrocławiu. Mam w życiu dużo szczęścia. Pragnę wyrazić wdzięczność Pani Dyrektor Alicji Węgorzewskiej-Whiskerd za to, że jest mi dane współpracować ze wspaniałym zespołem artystów. Czerpię z tej pracy ogromną radość i zadowolenie.

Jurij Aleksandrow, reżyser

***

„Uprowadzenie z seraju”, muzyka świetna, kostiumy szałowe, hurysy tańczą, a publiczność boki zrywa.

Bronisław Tumiłowicz, Przegląd

Mała, kameralna scena może być największym sprzymierzeńcem twórców spektaklu. Wystarczy pomysł i doskonała realizacja. Niby banał i oczywista oczywistość. Ale wielokrotnie sprawdziłam, że nie tak łatwo tę oczywistość wprowadzić w życie. Nie tym razem. „Uprowadzenie z Seraju” w Warszawskiej Operze Kameralnej to małe wielkie arcydzieło. Przy czym określenia „małe” używam z uwagi na przestrzeń, na jakiej się wydarza. Reżysersko-choreograficzno-kostiumowo-scenograficzne cacuszko zaserwowano nam z szacunkiem i miłością do muzyki W.A. Mozarta.

Alicja Węgorzewska-Whiskerd, dyrektor artystyczna WOK, zaprosiła do współpracy świetnych twórców, dając im ogromny komfort pracy. To było widać. W kostiumach, w choreografii, w reżyserii, w scenografii. I to było też słychać w muzyce.

„Uprowadzenie z Seraju” to opera-pułapka. Wirtuozowskie partie wokalne przesycone są powtórzeniami, przez co fabuła może się dłużyć, a opera staje się nużąca. Ale znów – nie tutaj, nie tym razem. Reżyser zadbał o widza, ale nie przesadził. Więc np. gdy Konstancja z uporem maniaka powtarza w kółko, że kocha innego i prędzej zginie, niż odda się Baszy – ten gestem, mimiką, całym sobą skupia naszą uwagę, czyniąc arię wręcz ciekawą.

Było więc kolorowo, bajkowo, bogato. Nawet najmniejszy detal był perfekcyjnie wykonany (pomalowane na złoto paznokcie Baszy!!!). To ważne właśnie przy tak małej scenie, gdzie kontakt widza z artystą jest bliski, więc i każdy fałsz, każda usterka – widoczne. Tu nie było fałszów ani zgrzytów. Śpiewacy do „Uprowadzenia” wybierani byli w drodze castingu. Decydowały nie tylko walory techniczne, umiejętności muzyczne, ale także aktorskie. Każda z postaci w tej operze ma charakter, określone cechy, które trzeba uwypuklić. Konstancja niczym mimoza, delikatna i krucha, choć charakterku momentami jej nie brakuje, Blonda ostra, gorąca, przebojowa, Basza autorytarny, Osmin nieco obleśny staruch… Widzieliśmy to wszystko!

Kinga Wojciechowska, Presto

Szukaj wydarzeń w Warszawie

Termin

Kategorie wydarzeń

Bilety

Dostępność

Miejsca parkingowe

Wejście

Toalety

Dostępność wydarzenia

„Uprowadzenie z seraju” / W. A. Mozart

„Uprowadzenie z seraju” / W. A. Mozart