„Nie da się zdefiniować jakiegoś indywidualnego stylu Mozarta, nie różni się on niczym od stylu swej epoki – poza swą niepojętą wielkością” – twierdzi Nikolaus Harnoncourt w swojej słynnej książce Dialog muzyczny. W istocie twórczość Mozarta jest wyjątkowa – zachwyca lekkością i kunsztem słuchaczy, ale też daje artystom duże pole do oryginalnych interpretacji. Muzyka tego kompozytora zajmuje szczególne miejsce w działalności dyrygenckiej maestra Zbigniewa Gracy. Zarówno dzieła dramatyczne, jak i orkiestrowe interpretował wielokrotnie ze znakomitymi zespołami w Polsce i na świecie. Jako etatowy dyrygent Warszawskiej Opery Kameralnej w latach 1989-2017 współtworzył muzycznie Festiwal Mozartowski, prowadził też premiery oper wiedeńskiego mistrza m.in. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich czy w Łotewskim Narodowym Teatrze Operowym.
Jubileuszowy koncert zasłużonego dla kultury dyrygenta otworzy kompozycja napisana przez niespełna 20-letniego Mozarta – Serenata notturna KV 239. Trzyczęściowa forma przypomina jeszcze barokowe concerto grosso, lecz brzmienie świadczy już o nastaniu nowej epoki. Majestatyczny marsz, urokliwy menuet, a w końcu pełne gracji i dowcipu finałowe rondo oddają atmosferę XVIII-wiecznego Salzburga. Następnie zabrzmią dwie arie koncertowe, a potem szereg fragmentów z uwielbianych oper, jak Così fan tutte, Don Giovanni, La clemenza di Tito oraz Die Zauberflöte. Są to małe arcydzieła, z których można wyczytać charakter postaci i głębię wyrażanych przez nie emocji. Program zwieńczy Exsultate, jubilate KV 165 – pełen blasku motet na sopran z towarzyszeniem instrumentów smyczkowych, obojów, rogów i organów. W niewielkiej formie Mozart zdołał doskonale połączyć inspirowaną muzyką włoską wirtuozerię partii wokalnej z wyrafinowanym brzmieniem orkiestry.